Nederland middenmoter maar scoort nog onvoldoende op klimaatambities
De belangrijkste klimaat wet van Europa is in de maak. Het gaat om de wet die de bedoeling heeft om de doelstellingen van “Parijs” te realiseren. De zogeheten Effort Sharing Regulation, de regeling van de gezamenlijke inspanning op het gebied van CO2-reductie. Daarbij gaat het om die CO2-uitstoot die niet valt onder het ETS (Emissie Trading System). Een betreft een belangrijk segment van de CO2-problematiek namelijk zestig procent van de broeikasgassen in Europa.
Eind 2017 moet de Regeling gereed zijn. Op dit moment vinden de onderhandelingen plaats over de uitgangspositie die laden nu innemen. Tevens worden de nationale ambities en wetten beoordeeld die er toe moeten leiden om te komen tot reductie van de uitstoot.
Tot nu toe is het beeld niet heel optimistisch. Veel landen proberen in het overleg met “Europa” een ‘vertekende’ uitgangspositie toelaten zien zodat er straks minder hoeft te worden gedaan. Ook stellen landen mazen in de wetgeving voor met mogelijkheden om aan al te veel effectieve maatregelen te ontkomen.
De ‘Carbon Market Watch’ heeft een scorebord samengesteld waarin alle Europese landen worden beoordeeld op hun ambities en wetgeving die moet leiden tot het behalen van de Parijse doelen. Hoewel Nederland in andere rijtjes vaak onderaan stond (zie tabel onderaan het artikel) als het ging om het behalen van de doelstellingen zijn ze nu gestegen naar het midden. Nederland staat in de middenmoot maar met het rapportcijfer ‘onvoldoende’. Daarmee is meteen aangegeven dat het met Europa als geheel niet zo goed gesteld is.
Carlos Calvo Ambel, analist: “This is the most important climate law that will enable Europe to deliver on the Paris agreement. But the great majority of countries want to rig the law with loopholes so they can continue business as usual.
Volgens Carbon Market Watch worden door diverse landen op dit moment voorstellen gedaan om van de ESR een groot emissie-reken-spel te maken; te starten met misleidende uitgangsposities en niet kloppende verwachtingen over landgebruik en ETS-resultaten. Het risico is dat er grote mazen in de ESR gaan komen die een werkelijke energietransitie verder naar achteren schuiven. Omdat er zoveel Europese landen zo slecht scoren is de hoop op echt effectief Europees beleid zeer gematigd. Alleen Zweden, Duitsland en Frankrijk laten ambities zien die in de buurt van de “Parijse doelstellingen” komen.
Europa raakt zo in de ranglijst van de wereldwijde inspanningen voor CO2-reductie achterop. China, India en een aantal ontwikkelingslanden plegen (relatief en soms ook absoluut) meer investeringen in hernieuwbare energie-opwekking dan Europa. De kritiek vanuit Europa op Trump is dan ook enigszins hypocriet.
Femke de Jong, EU policy director, Carbon Market Watch: “EU politicians portraying themselves as climate leaders should put their money where their mouth is by closing loopholes in the EU’s key climate law and pushing for more ambition.”
Hoogtepunten van de ranking:
- Zweden is met 67 punten (uit het totaal van 100) de klimaatleider van de EU landen. Het land heeft een binnenlands doel voor 2030 die significant hoger is dan de Effort Sharing Regulation. Zweden heeft daarnaast aangekondigd niet akkoord te gaan met het gebruik van het ETS systeem voor niet-handel sectoren.
- Ierland, die volgens recente berekeningen de uitstoot enkel met 1% zou moeten verlagen tot 2030 door mazen in de wet, scoort 13 punten in de ranking en staat op de 18e plaats. Ierland heeft als doel de huidige voorstellen verder te verzwakken om de emissiereductie nog een decennium uit te kunnen stellen.
- Italië scoort 9 punten en deelt de 20e plaats met zes andere landen. Italië pleit voor meer credits voor hun landgebruik en bosbouw en pleit voor een ander startpunt die de doelen zullen afzwakken.
- Met twee punten bevindt Polen zich onderaan de lijst. Het land pleit voor een startpunt dat significant hoger is dan de huidige emissies zodat het land bijna niet hoeft te reduceren om de doelen van 2030 te halen. Polen vindt ook dat doelstelling van 2030 lager moeten zijn.
Nederland stond daarnaast onderaan als het ging om het behalen van de klimaatdoelstellingen in 2013:
